özlemedim seni.

hiç özlemedim seni, özlemek dostluktandır/dostluğundan öte bulmalıyım seni...

çok özlüyorum seni. bazen ama. hep değil.

hep olsa zaten çekilmez be. sürekli aç olmak gibi. midende delik açılmış gibi. manasız işte.

geçen mesela, sabaha karşı özledim seni. o vakte kadar her şey yolundaydı. unutmuş bile sayılırdım. sonra aklıma geldin. hayret ki bu sefer kokun yoktu. duymadım yani kokunu. bence bu çok iyi bi şi. çünkü, kokunla birlikte özleyince seni, kötü oluyorum. olmayayım be. o kadar özlemek nedir sen bilmezsin ya, öylesine yazıyorum.

anlamanı, okumanı, dönmeni falan istiyorum sanma. bazen, sadece özlemek güzel oluyor.

çünkü o zaman beni üzemiyorsun.

çünkü o zaman beni seviyor oluyorsun. ne komik di mi, "-di'li geçmiş zaman"lı cümleler kurmak. şimdi böyle yazınca seni suçluyorum sanacak okuyanlar. halbuki değil. riski paylaştık biz. %50, %50. eşit kusurluyuz. belki ben biraz daha fazla.

olsun, ben de vicdan azabıyla fazlasını çıkarıyorum kendimden. biliyorum, arada aklına geldiğimde bana çok kızıyosun. seni kendimden uzaklaştırdığım için. bize, bunu yaptığım için. en sevdiğin arkadaşını elinden aldığım için. hayır, en sevdiği arkadaşıydım ben. sevgilisi gibi, değil gibi. gibi gibi.

ultra ekonomik bi şeydik. enflasyona yenildik.